De alti Banz

Die Gschicht, woni oi hüt verzelle, handlet vom alte Banz. Au er isch eine vo mine Schmutzli, doch obschon er näbed mir de ältischt i oisere Waldhütte isch, hät er nume Blödsinn im Chopf und schpillt mir und mine Schmutzli ein Schtreich am andere. De Grätti - Die andere Schmutzli näned ihn meischtens nur de Grätti, was es alts Wort für 'de Alt' isch, isch sehr en Fliissige, chan guet choche und bache und hilft mir au immer gern bim Mandarinli und Nüssli sammle, doch isch mer nie sicher, wänn er wider male de Schalk im Nacke gschpürt: Oft verschteckt er mir oder mine Kumpane d'Schtifel, id Berliner hät er scho Sänf ineta, einisch hät er en Schneemaa zmitzt uf de Chuchitisch bouet - Ihr chönd Oi die Sauerei vorschtelle, was das gäh hät. Id Zuckerdose hät er scho Salz inegfüllt, ach, ich chönnt Oi no hundert söttig Müschterli verzelle, doch einisch hät er sich en Scherz erlaubt, wo schlussändli no es guets ändi gno und ois uf e gueti Idee bracht hät:

Wider einisch bini mit mine beide Schmutzli und em Eseli in Wald, um Zuetate für d'Läbchüeche go hole. De alti Banz hani dehei gla, demit er es paar Zeichnige, woni vo Chind übercho han, hät chöne ufhänke und oises Hüüsli uf Vordermaa bringe. Chuum sind mir aber us em Huus gsi, hät ihn wider de Schalk packt.

Das Schlitzohr hät roti, grüeni, gäli, blaui, orangi und violetti Farb vorbereitet und demit sächs Eier usem Chüelschrank iigfärbt und uf de Tisch gschtellt.

Die händ jetzt natürli usgseh, wie richtigi Oschtereier.

Mini Schmutzli und ich sind nach eme harte Arbeitstag hei cho und händ als erschts die schwere Säck id Chuchi ta. Jetzt händ mir's ois wele vor em warme Chachelofe gmüetli mache, wo plötzli de Muck die Überraschig uf em Ässtisch gfunde hät.

"Samichlaus, de Oschterhas hät ois es Psüechli abgschtattet und ois öppis mitbracht" hät er voller Froid usgrüeft. Well de Oschterhas öppedie emal unterm Jahr verbiichunt, hät mich das nöd bsunders überrascht. Ich han mir nöd emale öppis debi tänkt, dass die schöne, gfärbte Oschtereier uf em Chuchitisch gschtande sind. De Oschterhas isch nämli echli eige. Er hät mängisch de Plausch, sini Presäntli vor ois z'verschtecke, dämit mir si sueche müend!

Natürli hani mi nach dem aschträngende Tag au über es Oschterei gfroit und ha mini Schmutzli zämegrüeft. Sie sind grad fürecho, nur de Banz nöd.

"Grätti, Grätti" händ ihm die andere Schmutzli grüeft, doch er hät nöd druff reagiert.

"Alte Banz, wo schtecksch" han ich dänn au no is Hüüsli grüeft "de Oschterhas hät ois es paar Oschtereier verbibracht, wotsch nöd au eis?"

Voller Mähl ade Schüübe und de Händ isch de Banz dänn vom Chäller ufecho.

Er hät glächlet und gseit, mir sölled die Oschtereier nur ohni ihn ässe, well er em Oschterhas begägnet isch und darum scho es Ei gässe hät.

De Mack, min Schmutzli hät sich s'gäle Ei gno und mir s'blaue id Hand druckt.

Chönd Ihr Oi die Sauerei vorschtelle, wo's dänn gäh hät, wo mir d'Eier anenand dütscht händ? Die rohe Eier sind kaputt gange und mir und em Mack über oisi schöne Umhäng gloffe! Das isch würkli gruusig gsi. Mir händ dänn natürlich sofort alli gwüsst, vo wäm die Dummheit cho isch - de Banz hät sich müesse de Buch hebe vor luuter Lache!

Im erschte Momänt hetti am liebschte d'Fitze füregholt. Natürli hani mit em Banz gschumpfe und han ihn sofort id Chuchi gschickt. Vo da a hät er Huusarrescht gha und hät müesse alli Pfanne und Täller elei abwäsche. Ich han genau gwüsst, damit chan ich ihn am meischte schtraaffe, well er suscht am Abig immer no zum Eseli gange isch und ihm verzellt hät, was er wider nois posget hät.

S'Eseli und er händ dänn immer chöne zäme schallend lache.

Nachdem ich mini und am Mack sini Schüübe gwäsche gha han, sind mir z'dritte vor em Ofe ghocket und händ über de Tag diskutiert und feschtgleit, was am nöchschte Tag uf em Programm schtaht. Am Muck isch es plötzlich echli verdächtig vorcho, dass e kei Grüüsch us de Chuchi z'ghöre gsi sind. Immerhin hetted mir doch s'Poltere vom grätti Banz müesse ghöre.

"Isch de cheib ächt us em Chuchifänschter abgschliche?" hät de Mack gfröget.

Ich ha vo mim Platz us guet ad Glastüüre vo de Chuchi gseh. S'Glas isch dur de Dampf vo de Chuchi ganz matt gsi, ich han aber trotzdem d'Form vom Banz chöne erkänne. Mit eme liechte Schulterzucke hani das abta und mir händ wiiter über oises Tagesprogramm gredet. De Muck hät plötzli s'Eseli lache ghört

- so, als wär' de Banz bi ihm gsi und hett ihm vo dem Schlamassel verzellt, wo er ois mit sine falsche Oschtereier atah hät. Ich han also wider zu de Chuchitüüre glueget. Wider hani d'Gschtalt hinter de Glastüüre chöne erkänne.

Es isch mir jetzt aber au echli komisch vorcho, dass die Gschtalt immer no gliich da gsässe isch, us de Chuchi kei Grüüsch cho sind und s'Eseli glachet hät. Ich bin ufgschtande und id Chuchi gschtapft, zum go luege, öb de alti Banz ächt scho fertig isch, mit abwäsche. Was ich da atroffe han, chönd ihr oi nöd vorschtelle:

De Tonnerbanz hät mich scho wider driigleit! Er hät us Brotteig e sones höchs Männli bached, wie er sälber gross isch, demit mir de Schatte gsehnd und glaubet, er wäri ide Chuchi, so wie ich's ihm befole han. Natürli isch er im Schtall bim Eseli gsässe und hät ihm au de Schtreich verzellt.

Wie hett ich das alte Schlitzohr chöne beschtraaffe? De Muck hät die guet Idee gha: Vo dött a hät de alti Banz müesse ganz vill chliini Süessbrotmannli bache, wo genau so usgsehnd, wie er, damit ich die oi, de Chinde verbiibringe chan. Und drumm hani das feine Süessbrotmannli nach ihm benännt: De Grätti Banz - villi näned ihn zwar nur no "Grittibänz"!